Συνέντευξη του κ. Κωνσταντίνου Κρεμαλή (Πρόεδρος Επιτροπής Ασφαλιστικών & Εργασιακών Θεμάτων, Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο) που πραγματοποιήθηκε 29-3-2016 στο 1ο Πρόγραμμα, στην εκπομπή «Αναμενόμενα και Μη» με την Κωνσταντίνα Δημητρούλη.

Σύμφωνα με τον Ν. 4368/2016, αναγνωρίζεται σε εργαζομένους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας ότι δικαιούνται άδειες και απουσίες από την εργασία τους που μέχρι σήμερα δεν δικαιούνταν ή τουλάχιστον οι αρμόδιοι φορείς ή υπηρεσίες τους αρνούνταν αυτά τα δικαιώματα. Ειδικότερα, οι διατάξεις του Ν. 4368/2016 προβλέπουν συγκεκριμένες άδειες και απουσίες για τους ως άνω εργαζομένους κατά τη διάρκεια της σύμβασης εργασίας τους.

Δελτίο Τύπου

Αθήνα 26 Φεβρουαρίου 2016

To Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, προκειμένου να συμβάλει με ουσιαστικές προτάσεις στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου, σύγχρονου και προβλέψιμου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης διοργανώνει μία ιδιαίτερη εκδήλωση ανοικτής συζήτησης με θέμα: «Μπορεί να υπάρξει βιωσιμότητα και επάρκεια παροχών στην κοινωνική ασφάλιση;». Το συγκεκριμένο συνέδριο, το οποίο είναι αποτέλεσμα της υπεύθυνης δουλειάς της Επιτροπής Ασφαλιστικών και Εργασιακών Θεμάτων του Επιμελητηρίου, θα πραγματοποιηθεί την Tετάρτη, 30 Μαρτίου 2016 στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία (αίθουσα Golden).

Η διαδοχική ασφάλιση υφίσταται, όταν ένας εργαζόμενος, ο οποίος είναι ασφαλισμένος σε έναν ασφαλιστικό οργανισμό, σταματήσει να εργάζεται και να ασφαλίζεται στον οργανισμό αυτόν και αναλάβει άλλη εργασία ή ασκήσει άλλο επάγγελμα, για το οποίο ασφαλίζεται σε άλλο ασφαλιστικό οργανισμό.

Ο όρος ασφαλιστική συνείδηση (insurance consciousness) είναι πολυσήμαντος. Στην κοινωνική ασφάλιση γίνεται λόγος για ασφαλιστική συνείδηση σε σχέση με τη συνεπή καταβολή εισφορών και την αποφυγή εισφοροδιαφυγής.

Στην ιδιωτική ασφάλιση υποδηλώνει συνήθως το ποσοστό ασφαλιστικής κάλυψης σε συγκεκριμένη αγορά[1] και την αποφυγή καταστρατηγήσεων.

Σε κάθε περίπτωση όπου υπάρχει ασφαλιστική συνείδηση, διασφαλίζονται τα αγαθά της ασφαλιστικής και της κοινωνικής προστασίας. Γι’ αυτό παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξεταστούν τα αίτια που την περιορίζουν, αλλά και ορισμένες πρακτικές που τη βελτιώνουν.

^{[1] Βλ. συνημμένο συγκριτικό πίνακα.}